У перадапошні жнівеньскі дзень Алена Ігнацьеўна БАРАХОЎСКАЯ з Валожына адзначыла прыгожую юбілейную дату. Больш за тры дзясяткі гадоў яна адпрацавала ў бібліятэчнай сістэме раёна. Работу сваю не проста любіла – ёй жыла. Як сама зазначае, кожны дзень ішла, як на свята, з радасцю і магла працаваць, калі б гэта было патрэбна, 24 гадзіны ў суткі. […]
Продолжить чтение
У вёсцы Гарадзечна бываем нячаста. Мясцовых жыхароў там мала, у асноўным – дачнікі. Нядаўна, пасля візіту ў КСУП “Гародзькаўскае”, усё ж вырашыла зазірнуць у ціхі куток Валожыншчыны – раптам пашанцуе сустрэць цікавага чалавека, ці можа хтосьці з вяскоўцаў дазволіць сфатаграфаваць вынік добраўпарадкавання. Знаёмых у гэтым населеным пункце не маю, таму проста ўключыла інтуіцыю і адчыніла […]
Продолжить чтение
Сёлетні год для ўрача агульнай практыкі, загадчыцы Вішнеўскай амбулаторыі Аліны КРУЦЬКО адметны на прыемныя моманты і падзеі – як у прафесійным плане, так і ў асабістым жыцці. Зусім нядаўна яна адзначыла прыгожы юбілей, а да Дня медыцынскага работніка за ўзорныя адносіны да працы, выдатнае выкананне сваіх абавязкаў па медыцынскім забеспячэнні насельніцтва, за клопат аб захаванні […]
Продолжить чтение
Пазітыўны чалавек, сапраўдны энерджайзер, прафесіянал паштовай справы… Такія характарыстыкі ў адрас супрацоўніцы мотадастаўкі Валожынскага ўчастка паштовай сувязі Галіны УНУКОЎСКАЙ мы пачулі ад кіраўніка арганізацыі Святланы Лугіной. Сама Галіна Мікалаеўна ганарыцца кампліментарнай ацэнкай уласнай працы. Яна ўпэўнена: сакрэт у тым, што калісьці знайшла правільнае прымяненне сваім здольнасцям. Зусім юнай дзяўчына з Рачанят распачала прафесійную дзейнасць у […]
Продолжить чтение
Жыццё пражыць – не поле перайсці. Гэты выраз ведае кожны, але мала хто задумваецца пра яго глыбінны сэнс. Ён жа пра тое, што ні матэрыяльныя рэчы, ні пачуцці не даюцца проста так – усё патрэбна заслужыць. І за любоў неабходна плаціць такой жа любоўю. Вось тады толькі стане магчымым шчасце поруч з чалавекам, якога і […]
Продолжить чтение
Раённы Савет ветэранаў запрашае да ўдзелу ў цікавых конкурсах жыхароў раёна, што выйшлі на заслужаны адпачынак і пры гэтым захавалі актыўную грамадзянскую пазіцыю, далі волю творчым памкненням, актыўна прапагандуюць здаровы лад жыцця, займаюцца добраўпарадкаваннем сядзіб, кватэр і пад’ездаў. Конкурс пярвічных ветэранскіх арганізацый праводзіцца ў наступных намінацыях: “Клапатлівы сусед” (адлюстроўваецца развіццё валанцёрскага руху па прынцыпе […]
Продолжить чтение
У гэтыя ліпеньскія дні Пётр Міхайлавіч Балдоўскі, жыхар вёскі Агароднікі Вішнеўскага сельсавета, адзначыў сваё 70-годдзе. Больш за чатыры дзясяткі гадоў ён аддаў служэнню лесу і яго багаццю, дваццаць сем – на пасадзе ляснічага Вішнеўскага лясніцтва. Заўсёды працаваў сумленна і ад душы. Узнагароджаны нагрудным знакам “Ганаровы лесавод Рэспублікі Беларусь”, медалём “За працоўныя заслугі”, мае ў скарбонцы […]
Продолжить чтение
Міхаіл і Зінаіда ПАШКОЎСКІЯ з вёскі Дубіна Баярская сёлета адсвяткавалі залатое вяселле. Паўвека ідуць па жыцці поплеч гэтыя цудоўныя, душэўныя людзі. Нягледзячы на жыццёвыя нягоды, яны здолелі зберагчы цяпло сваіх сэрцаў, дзе 50 гадоў таму зарадзілася іскра кахання. Заліхвацкаму хлопцу з Дубіны не аднойчы даводзілася бачыць крыху маладзейшую прыгажуню з Дайнавы, абое хадзілі ў клуб […]
Продолжить чтение
З лёгкім адценнем зайздрасці прыхіляюся перад людзьмі, якім характэрна адметнасць ва ўсім. Жывуць па сваім, уласнай рукой напісаным сцэнарыі, не залежаць ад чужой думкі. Наконт любой падзеі маюць пэўнае меркаванне. Займаюцца любімай справай, нават калі яна не зразумелая іншым і не прыносіць прыбытку. А яшчэ для іх не існуе праблемы ўзросту, бо душа ў чалавека […]
Продолжить чтение
Напярэдадні Дня Незалежнасці Рэспублікі Беларусь на Валожыншчыне прайшла традыцыйныя акцыя, падчас якой віншаванні ад прадстаўнікоў органаў улады атрымалі ветэраны Вялікай Айчыннай вайны, былыя вязні і інваліды вайны. Кожнаму з іх уручана паштоўка ад Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь і каштоўны падарунак. Да аднаго з самых паважаных людзей Валожыншчыны – жыхара вёскі Сакаўшчына Мікалая Рыгоравіча Гарнастая – завіталі […]
Продолжить чтение
Першыя мае веды пра вайну звязаны з успамінамі дзеда-ветэрана Івана Дамінікавіча Грыбоўскага. Пазней, калі пайшла ў школу (Узбалацкая васьмігодка), пастаянна прымала ўдзел у мерапрыемствах з удзелам франтавікоў. Было іх у нашай вёсцы чалавек пятнаццаць. Трэба адзначыць, работа ў кірунку патрыятычнага выхавання ў калектыве пад кіраўніцтвам Заслужанага настаўніка Беларусі Галіны Васільеўны Кароль была наладжана на высокім […]
Продолжить чтение
Пра такіх людзей, як наш госць, расійскі паэт Мікалай Ціханаў у паэме “Балада о гвоздях” пісаў: “Гвозди б делать из этих людей: крепче б не было в мире гвоздей…” І творца не памыліўся. Ёсць сярод нас асобы, чые характары, погляды, словы і справы – нібы з неверагодна трывалага сплаву высакаякасных металаў. Калі сказаў – зрабіў, […]
Продолжить чтение
Магчыма, зараз ужо не кожны жыхар райцэнтра ўзгадае, што калісьці ў нашым горадзе існавала і паспяхова развівалася сапраўдная школа мастацкай гімнастыкі. А з яе, між іншым, за сем гадоў выйшлі каля трыццаці прадстаўніц прыгожай палавіны чалавецтва, большасць з якіх хоць і не займелі тытулаў, але на ўсё жыццё захавалі шыкоўныя дары спартыўнага дзяцінства – рухавасць […]
Продолжить чтение
Менавіта гэтыя словы нараджаюцца ў думках, калі чую імя Ірыны ШОТА. Урач-тэрапеўт з 38-гадовым стажам – сапраўды статная і элегантная жанчына з уласным стылем і бездакорным густам. Ёй пасуе любы ўбор, уключаючы той, у якім часцей за ўсё прымае нас – пацыентаў. Каму Ірына Іосіфаўна ў разгар пандэміі каранавіруса дапамагла справіцца з сімптомамі захворвання, пацвердзяць: […]
Продолжить чтение
Урач-эндаскапіст Антон ДУБІНКА захапіўся медыцынай з падачы матулі. Складаныя абавязкі загадчыцы амбулаторыі здаваліся яе сыну бясконцымі, адказнымі і разам з тым бязмежна цікавымі. Хлопчык, назіраючы, як родны чалавек працуе з хворымі, старанна запамінаў тэрміны, дыягназы, прызначэнні. Яго ўражвала, з якой павагай ставяцца да супрацоўнікаў медустановы наведвальнікі, і ўжо ў той час прымяраў гэту работу на […]
Продолжить чтение
Імя Уладзіміра Іванавіча ГЛЯБОВІЧА – назаўсёды ў летапісе раёна. Паважанага чалавека не стала ў 2015 годзе. Але многія цудоўна помняць яго як таленавітага кіраўніка, калегу, сябра, настаўніка, чалавека неверагоднай працавітасці, інтуіцыі і дабрыні. Знаёмства Асабіста я пазнаёмілася з Уладзімірам Іванавічам у 1998 годзе, калі прыйша на працу ў СШ № 2 у якасці намесніка дырэктара. […]
Продолжить чтение