З вялікай цікавасцю чытаю ў раёнцы пісьмы ўдзельнікаў гэтага фальклорнага праекта. Не ўтрымалася і сама захацела паўдзельнічаць у ім. Спадзяюся, што гэтыя песні папоўняць рэпертуар калектываў мастацкай самадзейнасці, якія створаны ў раёне і шмат робяць для захавання беларускай песеннай спадчыны.

З павагай – Настасся СКАДОРВА, г. Валожын.

ЛЮБІЛІСЯ, КАХАЛІСЯ…

Любіліся, кахаліся,

Як галубкі ў стрэсе,

А цяпер мы разышліся.

Як ягадкі ў лесе.

— Як не хочаш, мой міленькі,

Маім дружком быці,

То дай жа мне таго зелля,

Каб магла забыці.

— Ёсць у мяне тое зелле

Каля пералазу:

Як наварыш і нап’ешся –

Забудзеш адразу.

— Буду варыць, буду піці

І каплі не ўпушчу.

Тады, міленькі, забуду,

Як вочанькі сплюшчу.

А ДЗЕ ТАЯ КРЫНІЧАНЬКА…

А дзе тая крынічанька,

Голуб што купаўся?

А дзе тая дзяўчынанька,

З каторай кахаўся?

А ўжо тая крынічанька

Даўно замучона,

А ўжо тая дзяўчынанька

З другім заручона.

Ой, я тую крынічаньку

Тыччам ператычу,

Ды я сваю міленькую

К сабе пераклічу.

Ой, я тую крынічаньку

Чаўном пераплаўлю,

Ды я сваю міленькую

К сабе перабаўлю.

Вой, стаяла калінанька

На заходзе сонца,

А плакала дзяўчынанька,

Гледзячы ў ваконца.

Зажурылі, засушылі

Мяне, маладзеньку,

Яшчэ з войскам у свет далёкі

З’ехаў і міленькі.

Не плач, не плач, дзяўчынанька,

Я к табе вярнуся.

Усёй душою, шчырым сэрцам

К табе прыхілюся.

Зажывём мы, запануем,

Як галубкоў двое,

І раздзелім з табой шчасце,

Долю і нядолю.